Ik begon er al net weer aan gewend te raken om ook op de vrijdagavond een baantraining te doen. Maar de groep die meedeed aan Run to the Start zijn klaar. Ze liepen afgelopen zondag hun cross over 5 km. Ze waren best tevreden en wij ook.
Morgen vroeg nu naar de baan. De voorspelling is dat het vannacht wat kan vriezen. Dan zou het goed mogelijk zijn dat de baan er uit komt te zien zoals op het plaatje. Dat loopt een beetje lastig. De training afgelasten? Welnee....we gaan met de hele groep dan het park in. Dat geluk hebben we dan weer. Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Eerst morgen maar eens zien.

Als op 10 december de aftrap wordt gegeven voor het atletiekcafé wordt gegeven zal er een onthulling zijn van een fotowand. De achterwand van de overkapping hebben we afgelopen week dichtgemaakt met kuststofbeplating. Zo is er een gladde wand ontstaan van ruim 2.50 m hoog en 20 m. lang. De gladde platen worden beplakt met fotobehang. Op de foto´s onze atleten die in hun carrière één of meerdere  Nederlandse titels op hun naam schreven. Kijk en daarvoor is best een grote wand voor nodig;-)
Nee....ik zal er niet op terecht komen. Alhoewel ik wel 3 Nederlandse titels op mijn naam heb staan. Titels op de HM voor brandweerlieden. Zal wel niet tellen voor de fotowand.

Na de ruim 30 km van gisteren voelen de benen vandaag zeker niet slecht aan. Ook voor de deelnemers van de cross is het best belangrijk om onze maandagavond duurloop niet te lang te maken en zeker niet te snel. Met een groep van 20 man/vrouw op stap. Een soort van kerstverlichtingtreintje. Daarom alleen al moet het maar weer snel lente worden dan kunnen we tenminste weer het bos in. Het werd een rustig loopje met veel geklets van 47' en een beetje. Volgende week weer een stukje langer. Een goeie gelegenheid om nu in te stappen om in het voorjaar klaar te zijn voor een halve marathon. Daarom zal de groep nog wel wat groter worden.

Een beetje bezwaard voelde ik me wel om een thuiswedstrijd, de Pnemcross, te laten schieten voor een wedstrijd elders. Een gelukkige bijkomstigheid is het dat het niet de eerste de beste wedstrijd is. Dit wordt mijn 5de deelname. Voor de 5de keer op de 30 km. Het parcours dat enorm veel slingert over brede bospaden, erg smalle heidepaadjes, smalle eenmansspoortjes door echt hoog gras en ook nog heuveltjes met mul zand. Mijn 5de deelname maar nog nooit waaide het zo hard. Overigens pas echt zwaar tegen op het stuk van 20 naar 25 km voor de rest viel het wel mee. Door alle bekenden die er mee liepen vandaag werd het een onvergetelijke dag. Ik vandaag mijn 30 km nog iets sneller afsluiten dan vorig jaar. En het inschrijfgeld? Niks nul komma nul. Organisatie dan flut als het voor niks is? Niks daarvan een super organisatie! Kon er vandaag in 1:41'14" rond gekomen.

Het is nog vroeg. Gewoon nog even nagenieten van de prachtige afsluiting van een groep hardlopers die na hun deelname aan Start to Run de handschoen oppakte en met ons nog 6 weken verder gingen. Ze gingen de uitdaging aan om zondag onze eerste cross uit een cyclus van 4 te gaan lopen. De uitdaging was om zondag tenminste 3 (4860 m)van de in totaal 6 rondjes te lopen. Ik vertelde hun gisteren het verhaal over mijn eerste cross ergens in de beginjaren '80. Ik durf er bijna iets om te verwedden dat het grootse aantal verder gaat dan die 3 rondjes. Samen met een collegatrainer hebben we deze groep 6 weken lang begeleid. Werkelijk een verademing om met deze groep te mogen werken. Jammer dat ik zondag niet bij de cross kan zijn. Mijn rondje in Geldrop staat daar al te lang voor op de planning. Maar ik kom er een groot aantal nog wel tegen binnen onze club gezien de stapel inschrijfformulieren die mee de deur uitgingen. 

Na een twintigtal Start to Run sessies, met nagenoeg 2000 deelnemers,te hebben begeleid mag ik eigenlijk wel tot de conclusie komen dat de belastbaarheid van de beginners terugloopt.
In de loop van de tijd is het schema al tenminste 3-4 keer naar beneden bijgesteld en het aantal mensen met beginnersklachten dat neemt amper af. Waarom? Ik denk dat de generatie die nu aan hardlopen gaat eigenlijk in hun jeugd al te weinig kans gehad hebben om zich lichamelijk sterk te maken. Niet meer geleerd hoe te klimmen niet meer geleerd hoe te gooien. Gewoon niet meer geleerd een aantal basisvaardigheden zich eigen te maken. Oh...ja..een deel van de groep bezitten die vaardigheden wel en die voelen zich dan weer tekort gedaan door de rest van de deelnemers. En het rare is maak je een indeling van beginners en gevorderden dan is bijna iedereen het stadium van beginner al voorbij. Dan lijkt  het er kennelijk op dat iedereen denkt meer te kunnen dan men in werkelijkheid ook kan. Moeten we onze deelnemers een pré start to run cursus aanbieden? Ik ben eens benieuwd hoe dat in de toekomst verder zal gaan.

Tussen het Sinterklaasfeest en de Kerstdagen zal er voor de eerste keer in het bestaan van De Keienatletiek een atletencafé worden georganiseerd. Een drietal Nederlandse topatleten zullen hun opwachting maken. Te weten: Yvonne Hak, Eric Cadee en Miranda Boonstra. De organisatie is o.a.in handen van onze huidige voorzitter. De happening vindt plaats op maandagavond 10 december om 20.30 u. in de kantine van onze club. Ook op die avond zal er een Keiengalerij onthuld worden van Keienleden die, ook een net als de gasten van ons atletencafé,  één of meerdere Nederlandse titels op hun naam hebben. Wat zou het leuk zijn als onze kantine te klein zou zijn.

Op 1 maart 2009 liepen we met een aantal webloggers in Uden een parcours van ruim 30 km. Het was destijds een klein groepje dat zich aan het voorbereiden was voor de marathon van Rotterdam.Sindsdien is het de gewoonte om op de laatste zondag van februari deze loop te herhalen. De groep die loopt is er in de loop van de jaren niet kleiner op geworden getuige de foto.
In 2013 op zondag 24 februari. Zou je graag mee willen doen dan kun je jezelf aanmelden via dit formulier
Maurice van den Berghe maakte in 2009 onderstaand filmpje.

Op onze baan zie je met het opruimen van het blad nog al eens halve notendoppen liggen. De noten worden in tijden van voorspoed door kraaien verstopt en als er honger dreigt zoeken ze die weer op. Open krijgen is geen enkel punt. Ze nemen de noot in hun snavel vliegen een eind omhoog en laten de noot vallen. Blijft die dicht dan vloog ze niet hoog genoeg.
Afgelopen week keek ik zo'n schouwspel eens af. Een kraai een noot en twee kauwen. De kraai vloog op met de noot in zijn snavel en ziet ook meteen de twee kapers op de kust. Je zag aan zijn manier van vliegen ook zijn twijfel. Waarschijnlijk dacht hij op een bepaald ogenblik als ik de noot nu laat vallen en ga er meteen in een duikvlucht achteraan dan moet het lukken om op zijn minst nog wel iets te hebben. Het juiste ogenblik afgewacht, laten vallen en in duikvlucht er achteraan. Maar de kauwen waren een stuk sneller en de kraai had het nakijken. Het deed me denken aan een vroegere franse les. Het verhaal van de kraai en de vos.
Even later zie ik de kraai zitten in de toppen van een van de bomen. Ik denk zijn strijdplan aan bedenken voor zijn volgende noot.

Zondag 25 november is het weer zover.Dan ga ik voor de 6de keer richting Geldrop om daar mee te doen aan een trail over de Strabrechtse heide van 30 km. Ik mag dan wel 30 km lopen maar er is een grote diversiteit aan afstanden van 5 km tot en met de marathon. En precies zoals de titel al zegt het kost ook nog niks ook. 
Hoe is het ontstaan? Mijn brandweercollega Lucas trof ik nog al eens ooit bij het afnemen van brandweerexamens bij hun in de regio en je snapt dat wij het ook nog al eens ooit over onze beider passie 'hardlopen" hadden. Lucas liep en ik liep hard daar kwam het op neer. Hij zei dan ook altijd hoe langer ik over een wedstrijdje doe hoe goedkoper het per uur wordt.
In die beginjaren zocht hij een paar sponsoren bij elkaar, zette een route uit door het natuurgebied en de wedstrijd was er. De wedstrijd groeide niet alleen het aantal deelnemers maar ook het aantal afstanden. Lucas was trots op zijn wedstrijd. Toen sloeg het noodlot toe en Lucas werd ziek en er kwam vrij snel een einde aan zijn leven.
Bij zijn club werd al snel het besluit genomen om deze wedstrijd in het teken van Lucas voort te zetten. Een wedstrijd van formaat geworden inmiddels. 1200 deelnemers in totaal. Je moet er redelijk snel bij zijn om aan een startnummer te komen. Ook onze zuiderburen hebben de weg naar dit evenement gevonden. Zondag mag ik om 10.00 u weer los.